نَنوشته‌ها
همه رفتند؛ من ماندهام و خدایم...نَنوشته‌ها
همه رفتند؛ من ماندهام و خدایم...درباره من
باز هم تسبیح بسم الله را گم کرده ام/
شمس من کی می رسد؟ من راه را گم کرده ام/
خواستم با عقل راه خویش را پیدا کنم/
حال می بینم که حتا چاه را گم کرده ام/
----------------------------------------------
... و من قدر خود را بزرگ‌تر از آن می‌دانم که محبت خویش را از کسی دریغ کنم،
حتی اگر آن کس محبت مرا درک نکند و به خیال خود سوء استفاده نماید.
من بزرگ‌تر از آن‌م که به خاطر پاداش، محبت کنم یا در ازای عشق، تمنایی داشته باشم.
من در عشق خود می‌سوزم و لذت می‌برم و این لذت،
بزرگ ترین پاداشی است که ممکن است در جواب عشق من به حساب آید.
(از وصیت نامه شهید چمران)
ادامه...
پیوندها
- ستارگان درخشان وبلاگ قند عسلم
جدیدترین یادداشتها
همه- مرگ
- حرف زدن هم هنر است!
- برای خاتون عزیزم...
- قصه هایی که گفته نمی شوند
- اف بر توای دنیا!
- عشق واروونه
- [ بدون عنوان ]
- خاطرات سفر کربلا - بخش نخست
- دلم جای دیگریست؛ جایی بین گذشته و آینده.
- سوی نینوا رهسپارم
- دلم میگیرد، همین!
- فرانکفورت از دید یک چادری!
- This too shall pass!
- خودشیفتگی وبلاگی
- captive
- ضدحال ترین آدم دوستداشتنی
- شکلات اما تلخ!
- بوی سیر!
- suicide
- ما آدمهای مزخرف
بایگانی
- تیر 1397 1
- مهر 1395 1
- مرداد 1395 1
- تیر 1395 1
- اسفند 1394 1
- خرداد 1394 1
- اسفند 1393 1
- دی 1393 2
- آذر 1393 1
- آبان 1393 1
- مهر 1393 1
- شهریور 1393 1
- مرداد 1393 1
- تیر 1393 1
- فروردین 1393 2
- اسفند 1392 1
- بهمن 1392 1
- دی 1392 2
- آذر 1392 2
- مهر 1392 2
- شهریور 1392 1
- مرداد 1392 1
- تیر 1392 1
- خرداد 1392 3
- اردیبهشت 1392 2
- فروردین 1392 1
- اسفند 1391 1
- بهمن 1391 4
- دی 1391 3
- آذر 1391 2
- آبان 1391 3
- مهر 1391 3
- شهریور 1391 6
- مرداد 1391 7
- تیر 1391 2
- خرداد 1391 4
- اردیبهشت 1391 6
- فروردین 1391 3
- اسفند 1390 6
- بهمن 1390 4
- دی 1390 4
- آذر 1390 5
- آبان 1390 5
- مهر 1390 5
- شهریور 1390 6
- مرداد 1390 3
- تیر 1390 1
- اردیبهشت 1390 3
- فروردین 1390 2
- اسفند 1389 3
- بهمن 1389 5
- دی 1389 3
- آذر 1389 4
- آبان 1389 6
- مهر 1389 6
- شهریور 1389 2
- مرداد 1389 3
- تیر 1389 9
- خرداد 1389 6
- اردیبهشت 1389 2
- فروردین 1389 4
- اسفند 1388 6
- بهمن 1388 12
- دی 1388 6
- آذر 1388 11
- آبان 1388 26
- مهر 1388 11
آمار : 110827 بازدید
Powered by Blogsky
نجوا
قرارمان همین بود؛
خیلی کارها را نه برای رضای «تو»؛
که برای دل خودم انجام دهم..
تا هیچ وقت از «تو» توقع نداشته باشم جبران‌شان کنی...
و من باشم و همه‌ی پیامدهای انتخاب‌هایم..
حتی اگر «مهربانی کردن» باشد!
پ.ن1: تفال زدم به قران و «امن یجیب» آمد؛ این روزها همه‌اش امن یجیب می‌خوانم...
پ.ن2: با گناهانی که از خود ساختیم/ما ظهورت را عقب انداختیم/ و روز به روز در آتش این گناهان بیشتر می‌سوزیم...
حس غریب
چهارشنبه 30 آذر‌ماه سال 1390 ساعت 09:58 ب.ظ
سلام
پی نوشت 2 تایید می شود.
و اما اگر منظورت از " تو " خداست، چه بهتر که آدم همه کارهاش رو برای رضای او انجام بده، توقع جبران و نظر لطف از ارباب اوج بندگیه!
به علاوه وقتی کار برای رضای او باشه، پیامدهاش هم تحمل کردنیه و هم شیرین.
نمیدونم چرا این روزها همه ش امن یجیب میخونی، از صمیم قلب آرزو می کنم مشکل و گرفتاری آزار دهنده ای نداشته باشی.
دیروز توی حرم یاد رفیقت بودم، انشالله که گرفتاریش برطرف شده باشه!
تقاضای همیشگی ام دعاست، پس یادت نره خواهر جان!
سلام
منظورم از تو دقیقا خداست
نمیدونم یه وختایی اینطوری دلم بهم میگه...شاید خیلی اشتباه باشه ولی اینطوری میشه دیگه...
ممنون که توی حرم دعاش کردی...چشم..
یکی از اون امن یجیب هایی که می خونم واسه ی خود خودته...
این روزا حال زمین و زمان بد است...
خدا بخیر بگذرونه صفر رو
کى به پایان برسد درد، خدا مى داند
ماه ساکن شود و سرد، خدا مى داند
مردم شهر همه منتظر یک نفرند
چه زمانى رسد این مرد، خدا مى داند
برگ ها طعمه بى غیرتى پاییزند
راز این مرثیه زرد خدا مى داند...
خدا می داند...
سلام
خواهشا از این پست های متنبه کننده نزنین
حالمون خوش نیس
فعجل فرجهم
سلام
چشم..تلاشم رو می کنم من بعد
به نام خدا
سلام
دومین یا سومین باریه که می یام این جا و این پست رو می بینم، اما نمی دونم چی بگم
-----
حس؟ دقت کردی با این که یکی از مقصد های اصلی مون یکی ه، اما 7 ماهه ندیدمت؟!
سلام
هنوز سایلنتی؟
آره دقت کردم...
دقت کردی چقدر آدم ها از هم دور میشن توی این شهر شلوغ؟
کاش میشد حد فاصل دانشگاه تا مقصد تو رو با هم پیاده بریم و هی حرف بزنیم و درد و دل کنیم....
دقت تر کردی چقدر پایان ترم نزدیکه؟
به نام خدا
:دی
سلام
نمی شد اون جمله ی آخر رو ننویسی؟!
وسط این که دلم برات تنگ شده بود، یهو ضد حال دردناکی زدی!
سلام
نه دیگه
نمی شد...
من تنها تنها بشینم گریه کنم و تو فارغ از حال من باشی؟
انصافه خداییش؟
:دی
پیام خالیت یعنی سکوت...
سکوت در داغ از دست دادن عزیزانت...
خدا رحمتشون کنه و بهتو صبر عنایت کنه!