نَنوشته‌ها

همه رفتند؛ من مانده‎‎‎ام و خدایم...

نَنوشته‌ها

همه رفتند؛ من مانده‎‎‎ام و خدایم...

خود خودت!

روزگاریست دلم،خون کردی 

یادی از لیلی و مجنون کردی!                                                                                                                                                                                                    سنگ دل، سخت چو یک آهن سرد

خنده ها کرده ، مرا دون کردی!

 

ابیات فوق را که دقایقی پیش از ذهن مبارکم تراوش نموده تقدیم میکنم به خود خودت!

شک هم به خویشتنت راه مده مخاطبم فقط خودت هستی!

نظرات 2 + ارسال نظر
یازدید کننده شنبه 10 بهمن‌ماه سال 1388 ساعت 03:10 ب.ظ

تحقیرت کرده یا تمسخر؟

سینا یکشنبه 11 بهمن‌ماه سال 1388 ساعت 07:21 ب.ظ http://topboy203.blogsky.com

من که هر چی فکر کردم نفهمیدم با کی بودی ؟
اشکال نداره با هر کی بودی ببخشش .
اگه دوست داری یه سری به منم بزن .
منتظرم / بابای

متاسفانه یا خوشبختانه اینقده دلرحم هستم که ببخشمش!

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد