نَنوشته‌ها
همه رفتند؛ من ماندهام و خدایم...نَنوشته‌ها
همه رفتند؛ من ماندهام و خدایم...درباره من
باز هم تسبیح بسم الله را گم کرده ام/
شمس من کی می رسد؟ من راه را گم کرده ام/
خواستم با عقل راه خویش را پیدا کنم/
حال می بینم که حتا چاه را گم کرده ام/
----------------------------------------------
... و من قدر خود را بزرگ‌تر از آن می‌دانم که محبت خویش را از کسی دریغ کنم،
حتی اگر آن کس محبت مرا درک نکند و به خیال خود سوء استفاده نماید.
من بزرگ‌تر از آن‌م که به خاطر پاداش، محبت کنم یا در ازای عشق، تمنایی داشته باشم.
من در عشق خود می‌سوزم و لذت می‌برم و این لذت،
بزرگ ترین پاداشی است که ممکن است در جواب عشق من به حساب آید.
(از وصیت نامه شهید چمران)
ادامه...
پیوندها
- ستارگان درخشان وبلاگ قند عسلم
جدیدترین یادداشتها
همه- مرگ
- حرف زدن هم هنر است!
- برای خاتون عزیزم...
- قصه هایی که گفته نمی شوند
- اف بر توای دنیا!
- عشق واروونه
- [ بدون عنوان ]
- خاطرات سفر کربلا - بخش نخست
- دلم جای دیگریست؛ جایی بین گذشته و آینده.
- سوی نینوا رهسپارم
- دلم میگیرد، همین!
- فرانکفورت از دید یک چادری!
- This too shall pass!
- خودشیفتگی وبلاگی
- captive
- ضدحال ترین آدم دوستداشتنی
- شکلات اما تلخ!
- بوی سیر!
- suicide
- ما آدمهای مزخرف
بایگانی
- تیر 1397 1
- مهر 1395 1
- مرداد 1395 1
- تیر 1395 1
- اسفند 1394 1
- خرداد 1394 1
- اسفند 1393 1
- دی 1393 2
- آذر 1393 1
- آبان 1393 1
- مهر 1393 1
- شهریور 1393 1
- مرداد 1393 1
- تیر 1393 1
- فروردین 1393 2
- اسفند 1392 1
- بهمن 1392 1
- دی 1392 2
- آذر 1392 2
- مهر 1392 2
- شهریور 1392 1
- مرداد 1392 1
- تیر 1392 1
- خرداد 1392 3
- اردیبهشت 1392 2
- فروردین 1392 1
- اسفند 1391 1
- بهمن 1391 4
- دی 1391 3
- آذر 1391 2
- آبان 1391 3
- مهر 1391 3
- شهریور 1391 6
- مرداد 1391 7
- تیر 1391 2
- خرداد 1391 4
- اردیبهشت 1391 6
- فروردین 1391 3
- اسفند 1390 6
- بهمن 1390 4
- دی 1390 4
- آذر 1390 5
- آبان 1390 5
- مهر 1390 5
- شهریور 1390 6
- مرداد 1390 3
- تیر 1390 1
- اردیبهشت 1390 3
- فروردین 1390 2
- اسفند 1389 3
- بهمن 1389 5
- دی 1389 3
- آذر 1389 4
- آبان 1389 6
- مهر 1389 6
- شهریور 1389 2
- مرداد 1389 3
- تیر 1389 9
- خرداد 1389 6
- اردیبهشت 1389 2
- فروردین 1389 4
- اسفند 1388 6
- بهمن 1388 12
- دی 1388 6
- آذر 1388 11
- آبان 1388 26
- مهر 1388 11
آمار : 117790 بازدید
Powered by Blogsky
غده ی سرطانی!
چه حس مهیبی است نیاز، و چه رنج دل‌خراشی است نداشتن!
و این‌که ناچار باشی برای داشتن کم‌ترین هایی که حق توست،
برای رسیدن به امید‌هایت، شبانه اشک بریزی و مدد غیبی بجویی!
برای رهایی از بند اسارتی نامرئی که سخن گفتن از آن، گناه کبیره است و نگفتن از آن غده‌ی وخیم سرطانی مانده بر‌گلو!
و می‌خروشند غلیان باران‌های نیمه‌شب تابستانی‌ام
در بُعد جست‌و‌جو‌ی آمال فنا گشته ام ...و مرا چه خواهند نامید؟
اسیر بخت یا اسر...؟
و من خواهان پلیدی نیستم جز این که خواسته‌ی من خواسته‌ی دیگران نیست.
گناهم چیست که می‌خواهم راه خودم را برگزینم و نمی‌خواهند؟
همانند همان تومور سرطانی، که از خودت می‌روید ..و هرگز آن را نمی‌خواهی...
حس غریب
جمعه 16 بهمن‌ماه سال 1388 ساعت 09:10 ب.ظ
ما معنا؟!
معنا زیاده و کثیرا و لا قلیلا!
سلام دوست من
بسیار زیبا بود نوشته هات
چشم انتظار برگشتن تو دوست مهربان هستم
ممنونم..گرچه بازگشتی درکار نیست
هر جا که باشی سلامت و موفقیت و خوشبختی تو آرزوی من است .
سپاس