suicide

گاهی اوقات تیغی بزرگ به دست می‎گیرم و می‎افتم به جان خودم!

شکنجه‎گری می‎شوم بی‎روح، که تکه تکه‎های روح خودم را با همین دست‎ها، خراش می‎دهم!

گویی باید درد بکشد، فریاد بزند،  استخوانی بکشند؛ به سان زنی که به خود می‎پیچید تا فرزندی بزاید.

اما از میان همه دردهای من، کودکی به دنیا نمی‎آید، فقط بخش دیگری از من، از روحم، از همانی که تو در وجودم به ودیعه نهادی؛ می‎میرد...می‎رود...

پ.ن: خود را بکُش، پیش از آن که به دست دشمن بیفتد و زیر دست او شکنجه شود

پ.ن2: “Hello” by Evanescence