نَنوشته‌ها
همه رفتند؛ من ماندهام و خدایم...نَنوشته‌ها
همه رفتند؛ من ماندهام و خدایم...درباره من
پیوندها
- ستارگان درخشان وبلاگ قند عسلم
جدیدترین یادداشتها
همه- مرگ
- حرف زدن هم هنر است!
- برای خاتون عزیزم...
- قصه هایی که گفته نمی شوند
- اف بر توای دنیا!
- عشق واروونه
- [ بدون عنوان ]
- خاطرات سفر کربلا - بخش نخست
- دلم جای دیگریست؛ جایی بین گذشته و آینده.
- سوی نینوا رهسپارم
- دلم میگیرد، همین!
- فرانکفورت از دید یک چادری!
- This too shall pass!
- خودشیفتگی وبلاگی
- captive
- ضدحال ترین آدم دوستداشتنی
- شکلات اما تلخ!
- بوی سیر!
- suicide
- ما آدمهای مزخرف
بایگانی
- تیر 1397 1
- مهر 1395 1
- مرداد 1395 1
- تیر 1395 1
- اسفند 1394 1
- خرداد 1394 1
- اسفند 1393 1
- دی 1393 2
- آذر 1393 1
- آبان 1393 1
- مهر 1393 1
- شهریور 1393 1
- مرداد 1393 1
- تیر 1393 1
- فروردین 1393 2
- اسفند 1392 1
- بهمن 1392 1
- دی 1392 2
- آذر 1392 2
- مهر 1392 2
- شهریور 1392 1
- مرداد 1392 1
- تیر 1392 1
- خرداد 1392 3
- اردیبهشت 1392 2
- فروردین 1392 1
- اسفند 1391 1
- بهمن 1391 4
- دی 1391 3
- آذر 1391 2
- آبان 1391 3
- مهر 1391 3
- شهریور 1391 6
- مرداد 1391 7
- تیر 1391 2
- خرداد 1391 4
- اردیبهشت 1391 6
- فروردین 1391 3
- اسفند 1390 6
- بهمن 1390 4
- دی 1390 4
- آذر 1390 5
- آبان 1390 5
- مهر 1390 5
- شهریور 1390 6
- مرداد 1390 3
- تیر 1390 1
- اردیبهشت 1390 3
- فروردین 1390 2
- اسفند 1389 3
- بهمن 1389 5
- دی 1389 3
- آذر 1389 4
- آبان 1389 6
- مهر 1389 6
- شهریور 1389 2
- مرداد 1389 3
- تیر 1389 9
- خرداد 1389 6
- اردیبهشت 1389 2
- فروردین 1389 4
- اسفند 1388 6
- بهمن 1388 12
- دی 1388 6
- آذر 1388 11
- آبان 1388 26
- مهر 1388 11
نمازی که تجسم خشم بزرگترها می‌شود!
از جهنم برایش می‌گوید
از این‌که دروغگو‌ها در آتش می‌سوزند...
از این‌که اگر نمازت را نخوانی فلان می‌شود....
با غیض نگاه‌ش می‌کند و با خشونت می‌پرسد : نمازت را خواندی یا نه؟
پاسخ بله را اگر بشنود با تحکم می‌گوید: دروغ نگو...کی خووندی که ندیدم؟
و هر روز سه بار ...صبح، ظهر و شب تکرار می‌شود...
قبول دارم که سخت است، ماه‌ها باید از خوبی‌های خدایی بگویی که نمی‌بیند
از بهشت‌ها و نعمت هایی بگویی که برایش قابل تصور نیست...
اما باور کن دومی شاید دیرتر نتیجه بدهد، ولی ابدیست ....و اولی شاید زود بازده باشد اما موقتی است...
بزرگ که می شود دیگر نماز برایش تجسم خشم بزرگترها محسوب می‌شود، نه لذت صحبت با محبوب...!
پ.ن: پدران و مادران آتی؛ لطفا تربیت معنوی فرزندانتان را بسیار جدی‌تر بگیرید از ادبی که تلاش میکنید بیاموزیدش!
دوستانی که تمایل به ثبت نظر دارند، لطفا حتما اسم و ادرس وبلاگشون رو بنویسند
بهتره اینطوری بگویی که نماز تشکری از خداوند است بخاطر همه چیزهایی که بتو داده مثل پدر و مادر سلامتی و خیلی چیزهای دیگری که دارد را برایش بشمار و بگو اگر من یک چیزی برایت بخرم چقدر از من تشکر میکنی حالا باید از خدا هم روزی چند بار تشکر کنی
سلام
این هم بسیاااااااااااااااار نکته خوبیه که فرمودید
سلام حسی جون
خوبی؟
خیلی مطلب قشنگی بود واقعا کاش بزرگترا بفهمن
چه تاثیری با رفتارشون تو اینده ی بچه هاشون و بچه های اونا میزارن
موفق باشی عسیسم
سلام سایه جان
ممنوووووووووووووووووووووووووونم
شما مراقب باش کوشولوی اتی ات اینطری نشه
به نام خدای مهربون
سلام
چشم توصیه های ایمنی رو حتما جدی می گیرم
سلام
ممنونم
خیلی خیلی خیلی جدی بگیرید
سلام.
اوهوم. واقعا این چه کاریه که می کنن بعضیا! این چه طرز تربیته؟ چرا بعضیا سعی نمی کنن راه های درست تربیت رو یااااد بگیرن؟ چرا از این همه الگوی رفتاری که داریم استفاده نمی کنن؟
یعنی چه آخه؟
تازه جالبه! خیلیا چه رفتارایی که با بچه هاشون ندارن و چه بلاهایی که ندونسته سرشون میارن و آخر که نتیجه ی عکس گرفتن میان میگن مگه ما چه اشتباهی کردیم؟!!!
آره! خب اولش شاید بگیم "بالاخره اونا هم خیر بچشون رو میخواستن، ندونسته به اشتباه افتادن!"
خب همینه دیگه! اصلا چرا آدم باید ندونسته دست به اشتباه بزنه؟ اصلا چرا آدم باید ندونه داره چیکار می کنه؟! چرا ببعضیا همه چیز رو اینقدر ساده و سطحی می بینن؟
...
سلام
خونسرد باشید خب
شما به سختی میتونید درک کنید چقدر سخته سر و کله زدن با بچه ها
یه عمر واسش کلی از خوبی ها داستان تعریف میکنید و خودتون رو اصلاح میکنید تا مثلا یاد بگیره! بعد یه از خدا بیخبری از دوستانش! برمیگرده یه چیزی میگه مثلا حجاب یا نماز مال امل هاست!
یعنی همه ی زحمات شما به گند! کشیده میشه با همون یه جمله!
چرااااااااااااااااااااااااا؟
سلام
واسه همین هر وقت هیچکس خونه نیس تا اذونو میگن با یه حاله باحالی نمازمو می خونم .
آره واقعا
روم به دیفال منم اینجوری بودم ،
سلام
تنها نیستی...خیلی ها رو میشناسم که با این اندیشه بزرگ شدن و میشن!