نَنوشته‌ها

همه رفتند؛ من مانده‎‎‎ام و خدایم...

نَنوشته‌ها

همه رفتند؛ من مانده‎‎‎ام و خدایم...

مــــــــــــــــــــ ا د ر

هیچ چیز بهتر از این نمی‌شود؛

که خدا برایت خواسته باشد

در حریم یار بنشینی؛ 

کریمی برایت وداع «علی» بخواند و

تو

پا به پای آسمان

برای «مادر»

گریه کنی...


 

پ.ن: آسمان که بغضش ترکید؛ چشم‌هایم را شست!