بهاریه

¿ این چه سنتی است که

 همه،

 آخر سال

شتاب‌شان زیاد می‌شود؟!

برای رسیدن به آغاز بهار می‌دوند!

و وقتی بهار می‌رسد، بار دیگر رخوتی نوین! در وجودش‌ان ریشه می‌زند!؟

¿ روزهای آخر سال که رقم می‌خورند،

همه

برگه‌های ارزیابی عمل‌کردشان را می‌گذارند روی میز

و  برگه‌ها

فقط

خاک می‌خورند!

¿ بی دلیل می‌نویسم؛

تا آخرین نوشته‌ی سال 89 «نَنوشته‌ها»

به جای نگاه به گذشته،

امیدی به آینده باشد.

(تاثیر کار جدیدمه فک کنم!)

 پروردگارا در سال 90

وبلاگم  را از سرگردان شدن، مصون دار..

امیدوارم سوژه های تاپ ( که به خود سانسوری ختم نشوند!) بر سر راهم سبز! شود!

پ.ن1: برای همه‌ی مسلمین، در آستانه‌ی ورق خوردن طبیعت! دعا کنیم؛ علی الخصوص شیعیان بحرین.

پ.ن2: هرگونه انتقاد یا پیشنهادی در باره ی «نَنوشته‌ها»  در سالی که گذشت را پذیراییم! ( در همین کامنت دونی ذیل!)

پ.ن3: تا تو نیایی، بهار دل ما رقم نخواهد خورد...!